پس از خشک شدن توسطخشک کن چای سبز، مشخصات آن این است که شکل کامل و کمی خمیده، نهال های جلویی نمایان، رنگ خشک سبز تیره، رایحه شفاف و طعم ملایم و برگ های سوپ به رنگ سبز مایل به زرد و روشن است.

چای سبز خشک چند ویژگی دارد: اول، عطر: طعم غنی، کدر و برشته.

دوم، رنگ سوپ: مربوط به آخرین خشک شدن است.1. هنگامی که دمای خشک شدن خیلی زیاد است، رنگ سوپ شفاف و سبز است.2. وقتی دما کمی کمتر شد رنگ سوپ کمی زرد می شود اما از شفافیت آن کاسته می شود.

سوم پایین برگها: رنگ یکنواخت، سبز و لطیف.فرآیند بو دادن با پخت چای سبز انجام می شود که برای نوشیدن تازه مناسب است و برای نگهداری طولانی مدت مناسب نیست.

چای سبز که با خشک کن خشک می شود رایحه ای سبز دارد و رنگ خشک آن عموما سبز است و پکو برجسته تر است.به طور کلی، هنگامی که از آن با دستان خود استفاده می کنید، پکو را به صورت پراکنده و شناور در هوا خواهید دید.چون خشکهبا این حال، نوارها کمی شل هستند، زیرا اگر فرآیند نورد خیلی سنگین و طولانی باشد، نوارهای سیاه رنگ ظاهر می شوند.چای خشک بوی آتش و عطر تند دارد.پس از دم کردن، سوپ چای به رنگ سبز زرد یا سبز لطیف، سبز زمردی به نظر می رسد.طعم آن تازه و شیرین است، اما در برابر کف کردن مقاوم نیست و عطر ته برگ ها عموما ماندگار نیست، زیرا پس از پخت در دمای بالا، برخی از مواد معطر مانند معطرها تبخیر می شوند، بنابراین عطر آن زیاد نمی شود. ماندگاری طولانی دارد و پایین برگها سبز یا روشن است.قهوه ای به نظر نمی رسد.

چای سبز برشته را پس از تصفیه شدن به درجه چای گل می گویند و به درجه ۱ تا ۶ و چای ورقه ای تقسیم می شود.نکات بررسی: درجات 1-2، نازک و تنگ با میائو فنگ، بدون ساقه.درجات 3-4، هنوز محکم گره خورده، با ساقه های کمی نرم.درجه 5-6، نسبتا شل، با ساقه چای، رنگ و درخشش پژمرده.