باید یک باغ چای مخصوص برای کاشت چای وجود داشته باشد.باغ چای باید مکانی خلوت و عاری از آلودگی را انتخاب کند.بهترین کف دره های طبیعی و مکان هایی با تنفس بدون مانع، محیط زیست محیطی خوبی را برای رشد درختان چای ایجاد می کند.درختان چای را می توان در کوه ها، تخت ها، دامنه های تپه یا زمین های تراس کاشت کرد.باغ چای باید به طور معقول برنامه ریزی شود، زیرساخت ها کامل باشد، خندق های آبیاری و زهکشی در اطراف وجود داشته باشد و جاده ها بین درختان چای برای تسهیل مدیریت و چیدن چای رزرو شود.

خاک برای رشد درختان چای باید حاصلخیز و سست باشد.هنگام بازیابی زمین، زمین باید با کود پایه کافی استفاده شود تا مواد مغذی کافی برای رشد درختان چای فراهم شود.ابتدا علف های هرز را روی زمین تمیز کرده و خاک را به عمق 50 تا 60 سانتی متر شخم بزنید و چند روز در معرض آفتاب قرار دهید تا تخم های داخل خاک از بین بروند و سپس حدود 1000 کیلوگرم کود دامی تجزیه شده و 100 کیلوگرم کیک پخش کنید. کود و 50 کیلوگرم در مو.خاکستر بکارید، پس از مخلوط شدن یکنواخت خاک، کلوخه ها را ریز بشکنید و زمین را صاف کنید.در خاک فقیر می توان کود پایه بیشتری و در خاک حاصلخیز کود پایه کمتری مصرف کرد.

روش کاشت

نهال چای محکم را به ارتفاع 20-15 سانتی متر خریداری کرده و در زمین آماده شده به عمق 12 تا 15 سانتی متر گودال کاشت 10×10 سانتی متر حفر کنید و پس از آبیاری کامل به خاک برگردید.سیستم ریشه نهال چای هنگام کاشت باید گسترش یابد، به طوری که سیستم ریشه و خاک کاملاً در تماس باشند.پس از سازگاری سیستم ریشه با محیط جدید، بهتر می تواند مواد مغذی خاک را جذب کرده و رشد و نمو گیاه را تامین کند.فاصله درختان چای باید در حدود 25 سانتی متر و فاصله ردیف ها باید در حدود 100-120 سانتی متر حفظ شود.درختان چای را می توان به درستی برای افزایش عملکرد برگ چای کاشت.

هرس عدد صحیح

نهال های درخت چای در شرایط آب کافی، کود و تابش آفتاب به شدت رشد می کنند.درختان جوان باید هرس و شکل داده شوند تا شاخه های پرمحصول پرورش دهند.شاخه های قوی، شاخه های اصلی را قطع کنید و شاخه های کناری را نگه دارید تا رشد شاخساره ها افزایش یابد.در دوره بلوغ،هرس عمیقباید انجام شود، شاخه های مرده و شاخه های پیر باید قطع شود، شاخه های قوی جدید باید کشت شود و جوانه ها دوباره جوانه بزنند تا اثر عملکرد بالا حاصل شود.