نوشیدن چای

1. ورودی چای: طعم سوپ چای پررنگ و رنگارنگ است و به سختی می توان آن را یک به یک به وضوح توصیف کرد، اما یک چیز مشترک است: هر چه درجه ادغام چای و آب بیشتر باشد، بهتر است.وام گرفتن شعار عاشقان چای، "این چای آب را خوشمزه می کند"، این ساده ترین و در عین حال سخت ترین نیاز برای رسیدن به آن است.اگر این سوپ چای واقعا شما را خشنود می کند، نباید بد باشد!

2. طعم و مزه: آزمایش واقعی چای تنها زمانی آغاز شده است که سوپ چای تا گلو پایین بیاید.به آرامی وارد گلو می شود و عطر آن برای مدت طولانی در دهان و حفره بینی باقی می ماند.زبان یا دهان مایعات قوی تولید می کند.در هنگام ورود به گلو احساس پوسیدگی دارد.عطر آن به اندازه زمانی که سوپ چای در دهان است، قوی نیست.زبان قابض است و دهان به نظر می رسد به دلیل احساس چسبندگی لایه پلاستیکی، این سوپ چای باید مشکلات زیادی داشته باشد، مانند مواد خام خشن و قدیمی، یا تکنولوژی تولید ضعیف، یا نگهداری گرم و مرطوب.

3. به رنگ سوپ نگاه کنید: قسمت بالایی آن شفاف و شفاف است.پایین کدر است

4. به تغییر رنگ سوپ نگاه کنید: اگر تکنیک دم کردن عادی باشد، تغییر رنگ سوپ در طول کل فرآیند نوشیدن می تواند درجه چای را مشخص کند.رنگ سوپ در سرتاسر آن ثابت است و رنگی که به تدریج محو می شود روی آن است.پس از چند بار دویدن، زمین لغزش شدید است و آن چیزی که در برابر کف بسیار تحمل نمی کند، پایین است.برای تغییرات سریع در کیفیت سوپ چای، مراقب امکان "ارتقای درجه مواد اولیه توسط صنعتگر" باشید.

بعد از نوشیدن چای

1. انعطاف پذیری: یک پایه برگ خوب باید آرام، طبیعی، نرم و الاستیک باشد (آیا خیلی شبیه پوست است؟) که خیلی سفت یا ظریف باشد تا بتوان آن را ممتاز دانست.با دست به آرامی ورز دهید، آنهایی که ورز دادن آنها آسان نیست بهتر از آنهایی هستند که خرد می شوند.

2. رنگ یکنواخت: پایین برگ در نگاه اول یک رنگ یکنواخت است و هیچ سایه واضحی به عنوان قسمت بالا وجود ندارد.خالدار و متناوب، تیره یا روشن، مراقب باشید.اگر اریتم سوخته در Ye Zhang وجود داشته باشد، روند تولید به اندازه کافی خوب نیست."برگ سبز و حاشیه قرمز" چای اولانگ نیز باید صاف و طبیعی باشد و تفاوت زیادی بین برگ و ژانگ وجود نخواهد داشت.

3. براق: ته برگ را برای چند دقیقه پس از از بین بردن رطوبت به طور طبیعی خشک نگه دارید.اگر سطح به سرعت آب را از دست بدهد، به خوبی کف برگ نیست که همیشه چرب بماند.این همان توانایی پوست در قفل کردن آب است.