یک روز استاد پوزو (استاد چینگشوی) پس از استحمام و تعویض لباس به درخت مقدس رفت تا چای بچیند.او متوجه شد که جوانه‌های قرمز زیبایی از چای معتبر فونیکس وجود دارد.اندکی بعد، شان کیانگ (که معمولاً به عنوان گوزن زرد کوچک شناخته می شود) برای خوردن چای آمد.او این صحنه را دید، من بسیار آه کشیدم: "آسمان و زمین چیزهایی می آفرینند، درختان واقعا مقدس".پاتریارک چینگشوی برای تهیه چای به معبد بازگشت و از چشمه مقدس برای تهیه چای استفاده کرد.او فکر کرد: پرندگان الهی، حیوانات الهی و راهبان در چای مقدس شریک هستند و بهشت ​​مقدس است.از آن زمان، چای تیان‌شنگ به نسخه مقدس او برای روستاییان تبدیل شده است.

پدرسالار کینگشوئی نیز راه پرورش و تهیه چای را به روستاییان منتقل کرد.در دامنه کوه نانیان، یک ژنرال بازنشسته شکار "اولانگچون او برای شکار چای به کوه رفت و شکار ناخواسته فرآیند تکان دادن و تخمیر را اختراع کرد، چای تیانسنگ درست شده معطرتر و ملایم تر است.مردم از او یاد گرفتند و در آینده چایی که با این روش درست می شود، چای اولانگ نامیده می شود.

وانگ شیرانگ برای دیدار با اقوام و دوستانش در زادگاهش مرخصی گرفت و این چای را در دامنه کوه نانیان یافت.در سال ششم کیان لونگ (1741)، وانگ شیرانگ برای احترام به فانگ بائو، وزیر تشریفات، به پایتخت فراخوانده شد و به عنوان هدیه چای آورد.بعد از اینکه فانگ بائو محصول را تمام کرد، احساس کرد که گنجینه ای از چای است، بنابراین آن را به کیانلونگ ارائه کرد.کیان لونگ وانگ شی را احضار کرد تا منبع چای را جویا شود.پادشاه در مورد منبع چای توضیح داد.کیانلونگ به برگ های چای نگاه کردگوانینو صورتش به سنگینی آهن بود، بنابراین نام "تیگوانین" را گذاشت.